ความอิ่มใจที่สุด
ขณะที่เราแจกขนมให้เด็กๆ ที่มาเรียนรวีวารศึกษา เราสังเกตเห็นเด็กชายคนหนึ่งที่กินขนมของตัวเองอย่างตะกละ แล้วก็ยังกินขนมที่เหลือของเพื่อนร่วมโต๊ะ แม้ฉันให้ข้าวโพดคั่วไปอีกถุงหนึ่ง เขาก็ยังไม่พอใจ เราที่เป็นผู้นำ อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าทำไมเด็กคนนี้จึงหิวโหยนัก
หัวใจของมิกลิโอ
นายตำรวจมิกลิโอยืนพิงกำแพงที่สถานีตำรวจอย่างเหนื่อยล้า เขาใช้เวลาครึ่งวันไปกับคดีความรุนแรงในครอบครัว ผลคือแฟนหนุ่มถูกจับ ลูกสาวตัวน้อยเข้าห้องฉุกเฉิน และแม่ที่หวาดกลัวไม่รู้ว่ามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร คดีนี้จะอยู่ในความคิดของนายตำรวจหนุ่มไปอีกนาน
เคล็ดลับแห่งสันติสุข
เกรซเป็นสุภาพสตรีที่พิเศษมาก คำที่ฉันคิดได้เมื่อนึกถึงเธอคือ สันติสุขสีหน้านิ่งสงบของเธอไม่ค่อยเปลี่ยนตลอดหกเดือนที่ฉันรู้จักเธอ แม้สามีของเธอจะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคหายากและต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล
รากฐานมั่นคงของเรา
ปีแล้วปีเล่า ผู้คนในเมืองของเราสร้างและซื้อบ้านที่อยู่ในบริเวณเสี่ยงต่อแผ่นดินถล่ม บางคนรู้ว่ามีความเสี่ยงเพราะพื้นดินไม่มั่นคง แต่อีกหลายคนก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้ “40 ปีที่นักธรณีวิทยาเตือนและเทศบาลตั้งกฎการสร้างบ้านอย่างปลอดภัย” แต่ถูกละเลยหรือไม่บอกต่อ (เดอะ กาเซ็ตต์, โคโลราโด สปริงส์, 27 เมษายน 2016) ทิวทัศน์ที่มองจากบ้านแถบนี้สวยมาก แต่พื้นดินข้างใต้เป็นหายนะที่รอเวลา
สมบัติชาติ
รัฐบาลและเจ้าหน้าที่หอศิลป์ของอิตาลีคัดค้านนักโฆษณา ที่ดัดแปลงภาพถ่ายรูปปั้นหินอ่อนดาวิดวีรบุรุษในพระคัมภีร์ผลงานดังของไมเคิล แองเจโล การให้ดาวิดสะพายปืนไรเฟิล (แทนหนังสติ๊ก) เป็นการทำให้เสื่อมเสีย “เหมือนเอาค้อนทุบทำลาย หรือแย่ยิ่งกว่า” เจ้าหน้าที่ฝ่ายวัฒนธรรมกล่าว
ชื่อเดียว
คลีโอพัตรา กาลิเลโอ เชคสเปียร์ เอลวิส เปเล่ คนเหล่านี้มีชื่อเสียงมากจนใช้ชื่อเรียกเพียงคำเดียวก็มีคนรู้จัก พวกเขาโดดเด่นในประวัติศาสตร์เพราะสิ่งที่พวกเขาเป็นและสิ่งที่พวกเขาทำ แต่ยังมีอีกชื่อหนึ่งที่อยู่เหนือกว่านามใดๆ!
ผู้เชี่ยวชาญพูดอะไร
เจฟ จาโคบี้ นักเขียนคอลัมน์ของนิตยสารบอสตั้นโกลบ เขียนถึง “ความสามารถเกินคาดของผู้เชี่ยวชาญที่เข้าใจบางเรื่องผิดอย่างร้ายแรง” เมื่อย้อนดูประวัติศาสตร์ก็รู้ว่าเจฟพูดถูก เช่น โธมัส เอดิสันนักประดิษฐ์ผู้ยิ่งใหญ่เคยบอกว่า ภาพยนตร์ที่มีเสียงพูดจะไม่มีวันมาแทนที่ภาพยนตร์เงียบ และเฮนรี่ ฟอร์ดพูดไว้ว่า “มนุษย์เราฉลาดขึ้นมากจนไม่น่าจะเกิดสงครามได้อีก” ยังมี “ผู้เชี่ยวชาญ” อีกมากมายที่ทายอนาคตผิด แม้แต่อัจฉริยะก็ยังมีข้อจำกัด
ประเพณีและวันคริสต์มาส
คริสต์มาสนี้เมื่อคุณลิ้มรสลูกกวาดรูปไม้เท้า จงพูดว่า “ดังเคอะเชิน”เพื่อขอบคุณชาวเยอรมัน เพราะลูกกวาดนี้เกิดขึ้นที่เมืองโคโลญ เมื่อคุณชื่นชมดอกคริสต์มาส จงพูดว่า “กราเซียส” เพื่อขอบคุณชาวเม็กซิโก เพราะต้นคริสต์มาสมีถิ่นกำเนิดจากที่นั่น จงพูดว่า “แมคซี่ โบคุ” เพื่อขอบคุณชาวฝรั่งเศส สำหรับคำว่า โนเอล และพูดว่า “เชียส์” เพื่อขอบคุณชาวอังกฤษ สำหรับต้นมิสเซิลโท
บ้านในวันคริสต์มาส
ในวันคริสต์มาสปีหนึ่ง ผมต้องไปทำงานในที่ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก ขณะออกจากที่ทำงานอย่างเหนื่อยล้าเพื่อกลับห้องพัก ผมเดินต้านกระแสลมเย็นที่พัดมาจากทะเลดำอันอ้างว้าง ผมคิดถึงบ้าน
